Literatürde birçok randomize kontrollü çalışma (RCT), anksiyete bozukluğu olan yetişkinler için göz hareketi duyarsızlaştırma ve yeniden işleme (EMDR) tedavisinin etkinliği ile ilgili çalışma mevcuttur. Agorafobi (PDA) olan veya olmayan panik bozukluğuna odaklanan üç RKÇ; iki çalışma spesifik fobileri hedef alırken, başka bir RCT;nin bağımlı değişkeni, anksiyete bozuklukları için aracı faktör olarak kabul edilen “özsaygı” olmuştur. Dört RKÇ;de EMDR terapisi panik ve fobik semptomlar üzerinde olumlu bir etki göstermiştir.

Bir bütün olarak ele alındığında, bu ön veriler EMDR terapisinin sadece PD için değil, aynı zamanda belirli fobiler için de etkili olabileceğini düşündürmektedir. Bu bulguları doğrulamak ve ayrıca yaygın anksiyete bozukluğu, sosyal anksiyete ve agorafobi için EMDR tedavisinin etkinliğini sistematik olarak değerlendirmek için daha ileri kontrollü çalışmalara ihtiyaç vardır. Bilişsel davranışçı terapi (CBT) şu anda anksiyete bozuklukları için birinci
basamak tedavi olarak kabul edildiğinden, EMDR tedavisi ile BDT arasındaki kontrollü
karşılaştırmalar, özellikle anksiyete bozukluklarının EMDR tedavisinin gelecekteki
araştırmalarında faydalı olacaktır. Göz hareketi duyarsızlaştırma ve yeniden işleme (EMDR),
travma ve travma sonrası stres bozukluğuna (TSSB) yaklaşımında kapsamlı bir şekilde
değerlendirilmiş bütünleştirici bir psikoterapidir.

Özetle, AIP modeli, nörobiyolojik sistemin doğal olarak mevcut algıları, ilgili depolanmış
bilgilerle çağrışımları teşvik edecek, öğrenmeyi kolaylaştıracak ve duygusal sıkıntıyı
giderecek şekilde işlemeye çalıştığı fikrine dayanmaktadır. Sonuç olarak örtük bellek
sistemlerinden açık bellek sistemlerine bilgi aktarımı (Shapiro 2001), rahatsız edici düşüncelerin, duyguların ve bedensel duyumların, saklanan materyale erişimi kolaylaştırarak
ve onu daha uyumlu bilgilerle ilişkilendirerek çözülmesine izin verir. Bununla birlikte,
travmaya eşlik eden yoğun etki ve müteakip ayrışma, bu sürece müdahale edebilir ve
bilgilerin (örneğin, görüntüler, düşünceler, duygular ve duyumlar) bellek ağında işlevsiz bir
şekilde depolanmasına neden olabilir. Olay ağ içinde izole edilme kavramına istinaden,
uyarlanabilir bilgilerle çağrışımlar önlenebilir bir olgudur. Bu durumda, çözülmemiş olgu,
benzer karşılaşmalar sırasında kolayca tetiklenebilmektedir. Genellikle bu durum, araya giren
düşüncelere, duygulara ve somatik tepkilere yol açar. Bunun sonucunda ortaya çıkan alışılmış
tepki kalıpları, karakterolojik zorluklar, psikopatoloji ve fobiler ve panik bozukluklarla ilişkili
kaçınma davranışlarında kendini gösterebilir (Shapiro 2001, 2002). EMDR;nin bir etiyolojik
koşullandırma olayına erişme ve onu hedefleme yeteneği takdir edilmektedir. Ayrıca bilinen
bir etiyolojik olayın yokluğunda geçmiş, şimdiki ve gelecekteki semptomları ele almak da
mümkündür. Bu nedenle, EMDR, semptomların veya korkunun hangi yöntemle kazanıldığına
bakılmaksızın panik ve fobiyi ele alma yeteneğine sahiptir.

Uygun hedefler seçildiğinde, EMDR protokolü, AIP modeli tarafından açıklandığı gibi bilgi
işleme sistemini harekete geçirmek için tüm deneyimsel bileşenleri (görüntüler, düşünceler,
duygular, bedensel duyumlar) ele alır (Shapiro 2001, 2002). EMDR, örneğin Bosna-Hersek;te
(BH) 1998;de, savaştan sadece üç yıl sonra (1992- 1995) tanıtılmıştır. Böylece uygun şekilde
eğitilmiş ruh sağlığı çalışanları, ihtiyacı olan BH vatandaşlarına günlük yardımda EMDR
terapilerini kullanmaya başladılar (Trlin & Hasanoviü 2018, Hasanoviü ve ark. 2021). Bu
çalışmanın amacı, agorafobili panik bozukluğunu başarılı bir şekilde ele almak için EMDR
tedavisinin nasıl kullanıldığını sunmaktır.

Panik bozukluğu tekrarlayan şiddetli anksiyete durumlarını takiben ortaya çıkan olası
endişeler, bazı psikolojik rahatsızlıklara sebep olmaktadır ( “örneğin, beklenti kaygısı”). Panik
ataklar genellikle yaşamın oldukça stresli bir döneminden sonra ortaya çıkar ve genellikle
kişinin kendisinde veya ölüm veya ailesinde hastalık olması ve ayrılıklar veya kişilerarası
ilişkilerdeki diğer zorluklarla bağlantılıdır (Gordeev, 2008; Markowitz, Weissman, Ouellette,
Lish ve Klerman, 1989). (“EMDR ve Bilişsel Davranışçı Terapi Panik Bozukluğu Tedavisi:
Bir ...”) PD, agorafobi (PDA), kaçması zor veya utanç verici yerlerde veya durumlarda
bulunma korkusuyla birlikte veya onsuz olabilir. "Agorafobik kişi birçok durumdan kaçınır ve bu nedenle sosyal ve çalışma hayatını sınırlar." (“EMDR ve Bilişsel Davranışçı Terapi Panik
Bozukluğu Tedavisi: Bir ...”) Panik bozukluğunun tedavisi geleneksel olarak, agorafobili veya
agorafobisiz PD tedavileri, her ikisi de etkili kabul edilen farmakolojik ve bilişsel davranışçı
terapi (CBT) yaklaşımlarından oluşmaktadır (Sturpe & Weissman, 2002).

2007 Ulusal Sağlık ve Klinik Mükemmellik Enstitüsü (NICE) kılavuzlarına göre, PD için en
etkili tedavi, tedavi sonrası semptomlarda önemli azalma ve 6 aylık takipte başarının
sürdürülmesi ile CBT şeklinde ifade edilmiştir (Galassi, Quercioli, Charismas, Niccolai &
Barciulli, 2007). Ayrıca, anksiyolitik Alprazolam kullanılarak uzun süreli farmakolojik
tedaviye göre BDT;nin daha fazla etkililiği ile 12 seans tedaviyi takiben vakaların %75;inde
semptomların tamamen düzeldiği rapor edilmiştir (Kahn, van Praag, Wetzler, Asnis ve Barr,
1988; Ost, Thulin ve Ramnerö, 2004).

Bazı çalışmalar (Gould, Otto ve Pollack, 1995; Otto ve Whittal, 1995) görece “kısa” BDT
tedavisinin (12 seans) vakaların %75;inde semptomları tamamen azaltabileceğini ve elde
edilen sonuçların BDT kullanan hastalar için daha iyi olduğunu göstermiştir. TCMB, uzun
süreli ilaç tedavisi görenlerden daha fazladır. Agorafobisi olan veya olmayan, Parkinson
hastalığı olan 76 hasta üzerinde yapılan bir araştırmadan elde edilen sonuçlar, bilişsel
tekniklerin (psikoeğitim, bilişsel yeniden yapılandırma ve problem çözme) ve davranışsal
yöntemlerin (interoseptif ve in vivo maruz kalma) bir kombinasyonunun akut nöbetlerin
remisyonunda etkili olduğunu bulmuştur. (“EMDR ve Bilişsel Davranışçı Terapi Panik
Bozukluğu Tedavisi: Bir ...”) Semptomlar ve tedavinin ardından 6 aya kadar başarının
sürdürülmesi ise ayrı bir çalışmadır (Galassi ve ark., 2007). 1990'da psikolog Francine
Shapiro, Göz Hareketleriyle Duyarsızlaştırma ve Yeniden İşleme veya EMDR olarak bilinen
yeni bir psikoterapi türü geliştirmiştir.

1. EMDR Terapisi, Anksiyete ve Panik Atak İlişkisi
"EMDR terapisi, anksiyete, panik, TSSB veya travmadan muzdarip kişiler için etkili bir
tedavi seçeneğidir." (“Anksiyete, Panik, TSSB ve Travma için EMDR Terapisi”) Geçmişinizi
geçmenin bir yolu olarak bu durumu özetlemek için elbette daha fazla çalışmaya ihtiyaç
bulunmaktadır. EMDR Araştırma Vakfı;na göre, EMDR 30;dan fazla randomize, kontrollü çalışma tarafından klinik olarak doğrulanmıştır (klinik araştırmalar için altın standart).
EMDR, kapsamlı bir şekilde araştırılmış ve travma tedavisinde etkili olduğu kanıtlanmış
bütünleştirici bir psikoterapi yaklaşımıdır. EMDR terapisi, birçok farklı tedavi yaklaşımından
öğeleri birleştiren ve her yaştan milyonlarca insan için psikolojik travmayı hafifleten bir dizi
standart protokol içerir. (“Anksiyete, Panik, TSSB ve Travma için EMDR Terapisi”)

2. EMDR Nedir?
EMDR terapisi, travma geçirmiş kişiyi güvenli ve ölçülü bir şekilde travmayla ilişkili imgeler,
öz düşünceler, duygular ve beden duyumlarına yeniden bağlayarak ve travmanın doğal
iyileştirme güçlerine izin vererek travmayı ve diğer semptomları tedavi etmeye yönelik
aşamalı, odaklanmış bir yaklaşımdır. (“Anksiyete, Panik, TSSB ve Travma için EMDR
Terapisi”) Beynin uyarlanabilir çözünürlüğe doğru hareket etmesi ise ayrı bir tanımlamadır.
Travma ve diğer olumsuz veya zorlayıcı deneyimler beynin doğal iyileşme yeteneğini alt
ettiğinde semptomların ortaya çıktığı ve iyileşme sürecinin, danışan travmayı bağlamda
yeniden deneyimlerken ikili uyarım yoluyla kolaylaştırılıp tamamlanabileceği fikrine dayanır.
Terapistin ofisinin güvenli ortamı (ikili farkındalık), bu işlemi daha güvenilir yapmaktadır.
“Beynin doğal başa çıkma kapasitesini aşan ve sonuç olarak, geçmişe dönüşler veya kaygı
gibi travmatik semptomlar veya tecrit davranışı ve alkol veya ilaçlarla kendi kendine ilaç
tedavisi gibi zararlı başa çıkma stratejileri yaratan travmatik deneyimleri tanımlar ve ele alır."
(“Anksiyete, Panik, TSSB ve Travma için EMDR Terapisi”)

a. EMDR Nasıl Çalışır?
EMDR aracılığıyla, bireyler travmatik bilgileri, yaşamları için psikolojik olarak artık yıkıcı
olmayana kadar güvenli bir şekilde yeniden işlerler. Zamanla, travmatik anılara maruz kalmak
artık olumsuz duygulara ve rahatsız edici semptomlara neden olmaz. (“Anksiyete, Panik,
TSSB ve Travma için EMDR Terapisi”)
EMDR;nin sekiz aşaması vardır:
Eğer bağlanıyorsa olumsuz bir anıya dönüşen teknik, kişiye bunun yerine olumlu bir inançla
ilişkilendirmeyi öğrenerek kendi hakkındaki görüşlerini değiştirmeyi öğretir. Örneğin,
istismar mağdurlarının istismarı “hak ettiklerini” hissetmeleri yaygındır. EMDR, kişinin bunu
kendine zarar verici bir düşünce olarak görmesine yardımcı olur. Hafızayla ilişkili tüm duyumlar ve duygular tanımlanır. (“Anksiyete, Panik, TSSB ve Travma için EMDR
Terapisi”) Kişi daha sonra hızlı (veya iki taraflı) göz hareketi yaratan harici bir uyarana
odaklanırken hafızayı gözden geçirir. Tipik olarak bu, terapistin iki parmağını hareket
ettirmesini izleyerek yapılır. "Her iki taraflı hareket setinden sonra (genellikle her iki gözü de
içerir), bireye nasıl hissettiği sorulur." (“Anksiyete, Panik, TSSB ve Travma için EMDR
Terapisi”)

Seçilen olumlu inanç, daha sonra, olumsuz inancın yerini almak üzere ikili hareket yoluyla
"yerleştirilir". Seanslar genellikle bir saat sürer. Zor/travmatik bir anı sıkışıp kaldığında,
beynin bu anıyı düzgün bir şekilde işlemesini ve depolamasını engeller. (“Anksiyete, Panik,
TSSB ve Travma için EMDR Terapisi”) EMDR sırasında bireyler hafızayı güvenli bir şekilde
işler ve bu da barışçıl bir çözüme yol açar. Deneyim, hem daha önce rahatsız edici olaylara
hem de orijinal travmatik olaydan kaynaklanan kendileri hakkında olumsuz düşüncelere
ilişkin artan içgörü ile sonuçlanır.

b. EMDR Kimler İçin Uygundur?
EMDR terapisi, Amerikan Psikiyatri Birliği ve Uluslararası Travmatik Stres Araştırmaları
Derneği tarafından onaylanmıştır. Birleşik Devletler Gazi İşleri Bakanlığı (VA), Savunma
Bakanlığı ve Birleşik Krallık Sağlık Bakanlığı ve İsrail Ulusal Ruh Sağlığı Konseyi dahil
olmak üzere denizaşırı kuruluşlar da bu tedaviyi onaylamıştır. EMDR Araştırma Vakfı;na
göre, tecavüz ve cinsel istismar, savaş travması, çocukluk çağı travması ve ihmali, yaşamı
tehdit eden kazalar ve kaygı, depresyon ve madde bağımlılığı, bu kapsam dahilindedir.
“Tekniğin yaptığı şey, özellikle travmatik bir olayla ilgili fiziksel, duygusal ve psikolojik
etkilerin varlığını işleme biçimimizi değiştirmek”; (“Anksiyete, Panik, TSSB ve Travma için
EMDR Terapisi”)

i. “Travmatik bir olaydan sonra benlikte taşınan acı ve tehlike hissi, ruhu
o kadar yoğun bir şekilde kavrar ki, duygusal bir bataklık içinde olma
hissine yol açar. (“Anksiyete, Panik, TSSB ve Travma için EMDR
Terapisi”) EMDR, biliş olarak da bilinen inanç sistemlerini etkisiz hale
getirmek için çalışır ve bir dizi yanal göz hareketi, dokunma veya ses yoluyla olumsuz bilişi değiştirirken, müşteriden kendisini en çok
rahatsız eden acı ve tehlike (travma) resmini yaratması istenir. ”
EMDR Terapisi Gerçekten Çalışıyor mu? EMDR Enstitüsü, Inc.;e göre, bu tür terapi üzerine
yapılan bazı araştırmalar, tek travma mağdurlarının %84-90;ının yalnızca 90 dakikalık üç
seanstan sonra artık travma sonrası stres bozukluğuna sahip olmadığını göstermektedir. HMO
Kaiser Permanente tarafından finanse edilen başka bir çalışma, tek travma mağdurlarının
%100;ünün ve çoklu travma mağdurlarının %77;sinin yalnızca 50 dakikalık altı seanstan sonra
artık TSSB tanısı almadığını bulmuştur. (“Anksiyete, Panik, TSSB ve Travma için EMDR
Terapisi”)

Bu tür terapötik müdahalede de farklı olan şey, terapistin süreçten geçerken müşteriyle
konuşarak konuşmamasıdır. Bir EMDR seansının ardından uykunun etkilenmesi alışılmadık
bir durum değildir. Canlı rüyalar, başkalarıyla etkileşimlere ve dış uyaranlara karşı daha
duyarlı hissetmenin yanı sıra yaygındır. EMDR Terapisi, kaygı, TSSB, panik ve/veya travma
ile uğraşan kişiler için uygun olan tek terapi şekli değildir. EMDR terapisi genellikle diğer
terapi biçimleriyle birlikte yürütülür. (“Anksiyete, Panik, TSSB ve Travma için EMDR
Terapisi”)

Kapsamlı bir öykü alınması, deneyime katkıda bulunanların, durumun gelişiminde çok önemli
bir rolü olduğunu ortaya koymuştur. Bu nedenle, göz hareketi duyarsızlaştırma ve yeniden
işleme (EMDR), erken travmatik olayları ve ayrıca rahatsızlığa neden olan ve son 12 yıldır
semptomatolojisini sürdüren mevcut uyaranları ele almak için kullanılmıştır. EMDR işleme
sırasında, danışan travma çözümü, içgörü ve kişisel gelişim ile tutarlı duygusal ve bilişsel
değişiklikler göstermiştir. Hasta, tedavi geliştikçe spontane olarak işlevsel yeni davranışları
aşamalı olarak benimsemiştir. Terapötik süreç ve hedefler ayrıntılı olarak açıklanmıştır.
Belirgin bir sebep olmadan kalbiniz hızlanmaya başlar, terlersiniz, göğsünüz ağrır ve nefes
almak zor veya imkansız görünür.

3. Panik Atak veya Panik Bozukluğu
Panik atak veya panik bozukluğu, bir tür anksiyete bozukluğudur. Anksiyete bozuklukları,
psikoterapi kullanımı yoluyla çok iyi tedavi edilebilir durumlardır. Panik ataklar, genellikle fiziksel duyumların eşlik ettiği ani yoğun korku veya sıkıntı ataklarıdır. Bu hisler gerçektir ve
hızlı kalp atış hızı gibi ölçülebilir. Bu epizodlar birkaç dakika sürer ve belirli bir yerde, saatte
veya günde ya da bilinen bir işaret veya uyarı olmaksızın ortaya çıkabilir. Panik atak geçiren
kişiler, genellikle, durumu daha da kötüleştirebilecek şekilde tekrar olacağından endişe
duyarlar. Devasa bir kartopu gibi olabilir, çünkü bir atak geçirme endişesi bir atak yaratabilir.
Bazen insanlar başka bir saldırı olacağı korkusu veya endişesiyle günlük yerlerden veya
durumlardan kaçınmaya başlarlar. Bu durum, ilişkilerde, istihdamda veya yaşam doyumunda
önemli zorluklara neden olan hafif veya çok ciddi olabilir. BDT (bilişsel davranışçı terapi)
geleneksel olarak panik ataklar için en etkili tedavi olmuştur; ancak EMDR araştırması, BDT
kadar etkili olduğunu ve panik atak sıklığını BDT;den önemli ölçüde azaltabileceğini
göstermiştir (Horst, et.al. 2017).

EMDR (göz hareketi duyarsızlaştırma ve yeniden işleme), panik bozukluğu veya kaygıyı
tedavi etmek için kullanılabilen, kanıta dayalı, geleneksel olmayan bir psikoterapidir. EMDR
sırasında danışan, olumsuz bir olay ya da olumsuz bir bilişle ilgili ya da bunlarla ilişkili
düşünceleri, duyguları, duyumları ve öz inançları keşfedecektir. Terapist ya göz hareketlerini
ileri geri kullanarak ya da bir tür ikili hareket (dokunma, ışıklar, sesler) kullanarak müşteriye
rehberlik edecektir. Olumsuz deneyimin tüm ayrıntılarını sözlü olarak ifade etmek gerekli
olmasa da, müşteri işleme sırasında ilişkilendirilmiş görüntüleri veya olayları hatırlayacaktır.
EMDR;nin olumsuz olayların ve inançların duyarsızlaştırılmasında ve yeniden işlenmesinde
etkili olduğu düşünülmektedir çünkü bir danışan bunları bir terapistle rahat ve güvenli bir
ortamda keşfedebilir. CBT (bilişsel davranışçı terapi), panik bozukluğu ve kaygıyı tedavi
etmeye yönelik bir başka kanıta dayalı psikoterapi yaklaşımıdır ve geleneksel ve yoğun bir
araştırma yöntemidir.
CBT, düşüncelerin, davranışların ve duyguların bağlantılarını belirlemek ve keşfetmek için
konuşma terapisini kullanır. BDT, irrasyonel düşünce hatasını düzeltmeyi ve eylemleri
istenen davranışlara şekillendirmek için istenmeyen davranışın öncüllerini belirlemeyi
amaçlar ve duygu ve hisleri araştırır. TCMB, baş etme becerilerini geliştirmek için gevşeme
eğitimini kullanabilir ve bir kişinin korkulan bir yer veya nesneye dayanma veya korku veya
endişenin üstesinden gelme yeteneğini kademeli olarak artırmak için maruz bırakma
tekniklerini kullanabilir. Panik ataklar için EMDR terapisi ile korku veya endişe araştırılırken
bir duyarsızlaştırma unsuru mevcuttur. EMDR;de bu, terapistin ofisinde güvendeyken
deneyimlerin, duyumların veya bilişlerin çoğunlukla sözel olmayan keşfidir. TCMB;de bu, korku veya endişe için tanımlanmış tetikleyicilere veya ipuçlarına hayal edilebilir veya gerçek
maruz kalma olabilir. EMDR, panik bozukluklarının tedavisi için BDT ile karşılaştırılabilir.
Bazen panik ataklar için EMDR terapisini seçmek müşterinin tercihi veya rahatlık seviyesi
olabilir. Eğer öyleyse, CBT sizin için konuşma terapisi olabilir. Diğer danışanlar korkuları,
endişeleri veya endişeleri hakkında konuşurken yoğun duygusal tepkiler yaşarlar ya da zaten
konuşma terapisi yaklaşımlarını denemişlerdir. Agorafobi (PDA) olan veya olmayan panik
bozukluğuna odaklanan üç RKÇ; iki çalışma spesifik fobileri hedef alırken, başka bir RCT;nin
bağımlı değişkeni, anksiyete bozuklukları için aracı faktör olarak kabul edilen “özsaygıdır”.

Dört RKÇ;de EMDR terapisi panik ve fobik semptomlar üzerinde olumlu bir etki gösterirken,
PDA üzerine bir RKÇ kısmen negatifti ve bir çalışma anksiyete bozukluğu olan hastalarda
benlik saygısını iyileştirmede başarısız olmuştur. Bir bütün olarak ele alındığında, bu ön
veriler EMDR terapisinin sadece PD için değil, aynı zamanda belirli fobiler için de etkili
olabileceğini düşündürmektedir. Bu bulguları doğrulamak ve ayrıca yaygın anksiyete
bozukluğu, sosyal anksiyete ve agorafobi için EMDR tedavisinin etkinliğini sistematik olarak
değerlendirmek için daha ileri kontrollü çalışmalara ihtiyaç vardır. Bilişsel davranışçı terapi
(CBT) şu anda anksiyete bozuklukları için birinci basamak tedavi olarak kabul edildiğinden,
EMDR tedavisi ile BDT arasındaki kontrollü karşılaştırmalar, özellikle anksiyete
bozukluklarının EMDR tedavisinin gelecekteki araştırmalarında faydalı olacaktır.

Travmatik anıların tedavisinde umut vadeden yeni bir teknik olan Göz Hareketleriyle
Duyarsızlaştırma ve Yeniden İşleme (EMDR) bir pilot çalışmada değerlendirilmiştir.
Denekler, panik bozukluğundan mustarip yedi danışandı ve geçmişin anıları ve beklenen
panik atakları ve diğer kaygı uyandıran kişisel ilgi anıları için EMDR tedavisi görmüştür.
Tedavi ile değişimi ölçmek için standartlaştırılmış öz-bildirim envanterleri ve davranışsal
izleme araçları kullanılmıştır. EMDR;den sonra denekler, panik atak sıklığında, panik atak
yaşama korkusunda, genel kaygıda, kaygı yaşamanın olumsuz sonuçlarına ilişkin
düşüncelerde, beden duyumlarından korkma, depresyon ve diğer patoloji ölçülerinde önemli
bir azalma bildirmişlerdir.

4. Literatür Örnekleri
Raskin, Peeke, Dikman ve Pinker (1982), anksiyete bozukluklarının öncüllerini gözden
geçirdiler ve panik bozukluğu çeken katılımcıların %53;ünün, çocukluk veya ergenlik
döneminde, ölüm, boşanma veya başka yollarla ebeveynlerinden ayrılma yaşadıklarını buldu.
Bu bulgular aynı zamanda travmatik yaşam olaylarının etkisinin, meydana geldikleri yaşa
bağlı olduğunu da göstermiştir. Brown, Harris ve Eales (1993), terk ve ayrılmanın panik
bozukluklarının gelişimi üzerindeki etkisini doğrulayarak, çocuklukta öngörülemeyen ve
kontrol edilemeyen uyaranlara maruz kalmanın da bu tür semptomlara katkıda
bulunabileceğini eklemiştir. Bu sonuçlar AIP teorisiyle (Shapiro 2001, 2002) tutarlıdır, çünkü
bu olaylar olayın bilgi işlemesini bozmak için yeterince sıkıntı yaratmış olabilir, bu da
patolojinin temelini oluşturan depolanmış etkiler ve duyumlar ile sonuçlanabilir. Çoğu kişi
travmatik bir olayın yoğunluğunun birey üzerindeki etkiye katkıda bulunduğunu kabul etse
de, katılımcıların zihinsel işlem becerileri de dikkate alınmalıdır. Örneğin, bir yetişkin için
zararsız bir olay, bir çocuk için travmatik olabilir. AIP modeline göre, bu olaylar küçük t
travmaları olarak kabul edilir, ancak kazalar ve doğal afetler gibi TSSB;yi teşhis etmek için
gereken olaylar büyük T travmaları olarak kabul edilir (Shapiro 2001, 2002).

Daha önce de belirtildiği gibi, yetişkinin nörolojik yapısı yeterince işlenmemiş travmatik bir
çocukluk deneyiminin izlerinden hala etkileniyorsa, katılımcı tarafından nötr bir güncel olay
ıstırap olarak deneyimlenebilir ve yoğun bir kaygı tepkisi ortaya çıkarabilir. Semptomlar ile
önceki olumsuz veya stresli deneyimler arasındaki ilişki, özellikle panik bozukluklarında
açıktır. Aslında, duygusal rahatsızlığın etiyolojisinde ve sürdürülmesinde hoş olmayan
olayların rolüyle ilgili olarak, bellek, olay ve psikopatoloji arasında aracı bir rol oynar
(Williams 1996).

Bu nedenle, olumsuz ve zarar verici deneyimler üzerinde çalışmak, işlevsiz bilgi ve
davranışlara erişmenin ve bunları değiştirmenin anahtarı olarak kabul edilir. EMDR;nin bu
konuda kanıtlanmış etkinliği göz önüne alındığında, panik bozuklukları ile ilgili travmatik
etiyolojik olayları etkili bir şekilde ele alması beklenebilir. Bununla birlikte, EMDR;yi
kullanmadan önce, terapistler, bu semptomlara karşı savunmasızlık yaratan deneyimleri
belirlemek ve tanımlamak için kapsamlı bir müşteri geçmişi almalıdır. Terapötik amaç, işlev
bozukluğundan sorumlu anı ve durumu belirlemektir. EMDR tedavisinin birincil odak noktası
etiyolojik olayların, tetikleyicilerin ve yeni davranışların seans içinde işlenmesidir. Bireysel anıları hedeflemek, genellikle daha sonraki işlemler için içgörülere ve diğer tetikleyicilerin ve
olayların ortaya çıkarılmasına yol açmaktadır.
Görünüşe göre EMDR, bellek ağına doğrudan erişim sağlıyor ve önceki anıların metabolize
edilmesini sağlamaktadır. Mevcut vakada gösterilen tedavi prosedürlerinin sırası çok
önemlidir. EMDR tedavisine rehberlik eden AIP modeli, bu işlev bozukluğunun öncelikle
işlevsiz olarak depolanmış anılar tarafından üretildiğini ve bunun en iyi şekilde doğrudan
hedefleme ile tedavi edilebileceğini öne sürer. Danışanın hissettiği kaygı ve korkunun, örtük
bellek ağının doğasında bulunan duygular ve fiziksel duyumlar olduğu varsayılır (Shapiro
2001). Bu nedenle, işlev bozukluğuna neden olan ve devam ettiren etiyolojik olayların
işlenmesi EMDR tedavisinin en önemli yönüdür. İn vivo maruziyet, yalnızca etiyolojik
olaylar işlendikten ve korku büyük ölçüde çözüldükten sonra önerilmektedir. Daha sonra in
vivo maruz kalma, işlenmesi gereken belirli tetikleyicileri veya yardımcı hedefleri ortaya
çıkarmak için kullanılır. Bu durumda belirtildiği gibi, danışanlar genellikle EMDR işlemeyi
takiben kendiliğinden kaçınmayı bırakmaya ve yeni olumlu davranışlar sergilemeye başlarlar.

5. Agorafobili veya Agorafobisiz Panik Bozukluğu Tedavisi
Agorafobili veya agorafobisiz panik bozukluğu tedavisinde EMDR Terapisi için uygun
hedefleri belirlemeden önce, danışanın panik atak geçirip geçirmediğini ve DSM-5 (Amerikan
Psikiyatri Birliği, 2013) panik bozukluğu ölçütlerini karşılayıp karşılamadığını belirlemek
önemlidir. Panik ataklar tekrarlayıcı ve beklenmediktir ve dakikalar içinde yoğun
rahatsızlıktan aşırı korku tepesine kadar değişebilen bir dalgalanma içerir.
Bunlara aşağıdaki fizyolojik semptomlardan en az dördü veya daha fazlası eşlik eder:

i. paresteziler (karıncalanma hissi veya uyuşukluk);
ii. ısı veya titreme hissi;
iii. baş dönmesi, sersemlik, dengesizlik veya güçsüzlük deneyimleri;
iv. mide bulantısı veya karın rahatsızlığı;
v. göğüs ağrısı veya sıkıntı; boğulma hissi;
vi. nefes alamama veya boğulma hissi;
vii. titreme veya titreme;
viii. terlemek; ve hızlı veya düzensiz kalp atışı.
ix. Gerçek dışılık (derealizasyon) veya kendinden kopukluk
(duyarsızlaşma) gibi yoğun bilişsel çarpıtmalar da vardır;
x. delirme veya kontrolü kaybetme korkusu; ve/veya ölme korkusu.
xi.Kriterleri karşılayabilmek için, bir kişinin ya sürekli olarak başka bir panik atak geçirme ya da sonuçları hakkında endişe duyması (kontrolünü kaybetme, sinir krizi geçirme vb.) ya da
dönem boyunca başka bir panik atak geçirmemek için önemli ölçüde davranış değiştirmesi
gerekir.
Semptomlar bir maddenin (ilaç veya uyuşturucu kullanımı gibi) fizyolojik etkilerine veya
başka bir tıbbi duruma (kalp bozuklukları veya hipertiroidizm gibi) veya başka bir ruhsal
bozukluğa (sosyal anksiyete bozukluğu veya özel fobi gibi) bağlanabiliyorsa, panik bozukluk
tanısı konmamaktadır.
Agorafobi, kapalı veya açık alanlarda bulunma, sıraya girme veya kalabalıkta bulunma, evin
dışında yalnız olma veya toplu taşıma araçlarını kullanma ile ilgili durumlardan korkma ile
karakterizedir. Bu durumlar zordur çünkü panik Korku, kaçışın zor olabileceği ve yardımın
mevcut olmayabileceği korkusu, bu durumlardan kaçınmaya veya başka birinin varlığına
ihtiyaç duymaya yol açan baskındır. Hissedilen korku veya endişe, fiili durumun kendisiyle
orantısızdır; buna başka bir tıbbi durumun ortaya çıkması da dahildir. Bu tür korku, kaygı
veya kaçınma 6 ay veya daha uzun sürer, sosyal, mesleki veya diğer işlevsellik alanlarındaki
işlevselliği bozar ve diğer ruhsal bozukluklarla açıklanmaz. EMDR (Göz Hareketleriyle
Duyarsızlaştırma ve Yeniden İşleme), 1987 yılında Francine Sapiro tarafından Travma
Sonrası Stres Bozukluğu çeken kişilere yardımcı olmak için geliştirilmiş bir psikoterapi
şeklidir.

EMDR, Uyarlanabilir Bilgi İşleme modeli tarafından yönlendirilir (Shapiro 2007).
Uyarlanabilir Bilgi İşleme modeli, TSSB ve diğer bozukluk semptomlarının (biyolojik olarak
neden olmadıkça), hafızanın yeterince işlenmediği geçmiş travmatik deneyimlerden
kaynaklanan sıkıntının sonucu olduğuna inanmaktadır. Bu çözülmemiş anıların, olay sırasında
meydana gelen düşünceleri, inançları, duyguları ve fiziksel duyumları içerdiğine
inanılmaktadır.

Bu anılar tekrarlandığında veya bir hatırlatıcı tarafından tetiklendiğinde, olayın ilk etkisi
TSSB veya diğer bozuklukların semptomları olarak yeniden deneyimlenir. Travmatik
olaylardan kaynaklanan inançları, düşünceleri, duyguları ve genel davranışları belirlemek ve
başarılı bir şekilde ele almak gibi travmanın bilişsel ve davranışsal yönlerine odaklanan diğer
terapi türlerinin aksine, EMDR yalnızca belleğe odaklanır. Hafızanın beyinde depolanma
şeklini değiştirmenin, işlenmemiş hatıralar tarafından tetiklenen semptomları azaltacağı ve
ortadan kaldıracağı teoridir. EMDR, bu işlenmemiş anıları sekiz aşamalı bir süreçle çözmeye
çalışır:

i. Aşama 1: Öykü alma
ii. Aşama 2: Danışanın hazırlanması
iii. Aşama 3: Hedef belleğin değerlendirilmesi
iv. Aşama 4-7: Belleğin uyarlanabilir çözümleme için işlenmesi
v. Aşama 8: Tedavi sonuçlarının değerlendirilmesi

Bu süreç tipik olarak sekiz ila on iki seansta sunulur (sonuçlara bağlı olarak az ya da çok).
EMDR Enstitüsü, genel süreci kısaca şöyle tanımlar:
Seansın bir bölümünde göz hareketleri (veya diğer iki taraflı stimülasyon) kullanılır.
Klinisyen ilk olarak hangi belleği hedefleyeceğini belirledikten sonra, danışandan o
olayın ya da düşüncenin farklı yönlerini akılda tutmasını ve gözlerini kullanarak
terapistin elini danışanın görüş alanında ileri geri hareket ederken izlemesini ister.
"Bu olurken, Harvard;lı bir araştırmacının Hızlı Göz Hareketi (REM) uykusunda yer
alan biyolojik mekanizmalarla bağlantılı olduğuna inandığı nedenlerden dolayı, içsel
çağrışımlar ortaya çıkar ve danışanlar hafızayı ve rahatsız edici duyguları işlemeye
başlar.
Başarılı EMDR terapisinde, acı veren olayların anlamı duygusal düzeyde dönüştürülür.
Örneğin, bir tecavüz mağduru, korku ve kendinden iğrenme duygusundan, "Bundan
kurtuldum ve güçlüyüm" şeklindeki kesin inancı benimsemeye geçer. Konuşma terapisinden
farklı olarak, danışanların EMDR terapisinde kazandıkları içgörüler, klinisyenin yorumundan
çok, danışanın kendi hızlandırılmış entelektüel ve duygusal süreçlerinden kaynaklanır.

Bununla birlikte, travma anksiyete bozukluğunun bir bileşeni olduğunda ve EMDR ile birlikte
BDT;nin bazı yönleri kullanıldığında bazı insanlar bunu yararlı bulabilir.
Panik bozukluğu (PH), tekrarlayan, beklenmedik panik ataklar ve çarpıntı, kalp çarpıntısı,
göğüs ağrısı, terleme, titreme veya titreme gibi aşırı uyarılma semptomları ile karakterizedir
(Frances, 2004). Bu semptomlar genellikle felaket olarak deneyimlenir ve günlük yaşam
üzerinde büyük bir etkisi olabilir (Frances, 2004). Ayrıca, birçok çalışma, Parkinson
hastalarının yaşam kalitesinin (QOL) BDT;den sonra arttığını göstermiştir (Telch ve diğerleri,
1995; Davidoff ve diğerleri, 2012). Bununla birlikte, bir grup hasta hala BDT;den sonra ek
tedaviye ihtiyaç duyar, çünkü bazı hastalar fayda görmezken, diğerleri tam iyileşme sağlamaz
veya başka afektif bozukluklar geliştirmez (Van Balkom ve diğerleri, 1996; Bakker ve
diğerleri, 1999).
EMDR;nin PD tedavisinde yararlı olabilmesinin birkaç nedeni vardır.

b. İlk olarak, panik ataklar beklenmedik bir şekilde ortaya çıkar, sıkıntı verici
olarak deneyimlenir, öznel bir tepkiye neden olur; korku veya çaresizliktir ve
yaşamı tehdit edici olarak kabul edilebilir (McNally ve Lukach, 1992;
Hagenaars ve diğerleri, 2009).
c. İkinci olarak, PB;deki panik anılarının PTSD;de görüldüğü gibi travmatik
anılara benzediğine dair göstergeler vardır (Hagenaars ve ark., 2009).
d. Üçüncüsü, PB;nin sıklıkla bir veya daha fazla üzücü yaşam olayının ardından
geliştiğine dair göstergeler vardır (Faravelli ve Pallanti, 1989; Horesh ve
diğerleri, 1997).

Günümüzde koruyucu ruh sağlığı kavramı çok önem kazandı. Artık sorunlar ortaya çıkmadan
ruh sağlığını koruma amaçlı pek çok çalışma mevcut. Ortaya çıkan sorunlarında çözümü
mümkün mutlaka. Bu sorunların çözümünde yararlanılan teknikler içinde EMDR, LOGO
TERAPİ ve REFLEKSOLOJİ yaklaşımı çok önemli bir yere sahip.

Refleksoloji, bugün tamamlayıcı tıp olarak yer almaktadır. (GELENEKSEL VE
TAMAMLAYICI TIP UYGULAMALARI REFLEKSOLOJİ YÖNETMELİĞİ 27 EKİM
2014TARİHİNDE RESMİ GAZETE’DE YAYIMLANARAK YÜRÜRLÜĞE
KONULMUŞTUR.)

Bilgi ve randevu için;

Prof.Dr.
Kürşat Şahin YILDIRIMER
+90 532 603 30 06

6. Referanslar
Bisson, J. I., Brayne, M., Ochberg, F. M.,& Everly, G. S. (2007). (“Where is
Our Psychological First Aid?- PODCAST - Dr Karen Wolfe”) Early psychosocial intervention following traumatic events. American Journal of Psychiatry, 164,
1016–1019. Brown GW, Harris TO & Eales MJ: Etiology of anxiety CBT can be recommended as a gold standard in the psychotherapeutic treatment of patients with anxiety disorders." - Otte, Christian."Cognitive Behavioral Therapy in Anxiety Disorders: Current State of the Evidence." Dialogues in Clinical
Neuroscience. Les Laboratoires Servier, Dec. 2011. Web. 14 Sept.
2016.
Cho, Y., Smits, J. A. J., Powers, M. B., & Telch, M. J. (2007). (“Importance of
knowledge in the behavioural treatment of panic disorder ...”) Do changes in panic appraisal predict improvement in clinical status following cognitive behavioral
treatment of panic disorder?
Cognitive Therapy and Research, 31, 695–707. Clark, D. M., Salkovskis, P. M.,
Hackmann, A., Wells, A., Ludgate, J., & Gelder, M. (1999). (“Remote Treatment of Panic Disorder: A Randomized Trial of Internet ...”)
Brief cognitive therapy for panic disorder: A randomized controlled trial. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 67(4), 583–589. de Voogd, Lycia D., et al. "Eye-Movement Intervention Enhances Extinction via Amygdala Deactivation." The Journal of Neuroscience, Oct 2018,
https://www.jneurosci.org/content/38/40/8694
EMDR Practice and Research, 6(3), 110–119. Frances, A. (2004). Diagnostic and
Statistical Manual of Mental Disorders, DSM-IV-TR.
Washington, DC: American Psychiatric Association.Telch, M. J., Schmidt, N. B., Jaimez, T. L., Jacquin, K. M., and Harrington, P. J. (1995). Impact of cognitive-behavioral treatment on quality of life in panic disorder patients. J.Consult Clin. Psychol. 63, 823–830.Galassi, F., Quercioli, S., Charismas, D.,Niccolai, V., & Barciulli, E. (2007). (“The Effectiveness of Cognitive Behavioral Group Therapy on Depression ...”) Cognitive-behavioral group treatment for panic disorder with agoraphobia. Journal of Clinical Psychologyy, 63(4), 409–416. Gordeev, S. A. (2008). Clinical-psychological studies of patients with panic attacks with and without
agoraphobic disorders. Neuroscience and Behavioral Physiology, ,38(6),
633–637. Hofmann, Stefan, et al. “The Efficacy of Cognitive Behavioral Therapy: A
Review of Meta-analyses.” US National Library of Medicine, 1 Oct. 2012,
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3584580/ Horesh, N., Amir, M., Kedem, P., Goldberger, Y., & Kotler, M. (1997).
(“The Effects of Childhood Parental Death and Divorce on ... - Cambridge Core”) Life events in childhood, adolescence and adulthood and the relationship to panic disorder. Acta Psychiatrica Scandinavica, 96, 373–378. Kahn, R. S., van Praag, H. M., Wetzler, S.,Asnis, G. M., & Barr G. (1988).
Serotonin and anxiety revisited. Biological Psychiatry, 23(2), 189–208.
Leeds, A. M. (2012). EMDR treatment of panic disorder and agoraphobia: Two
model reatment plans. Journal of

Liotti, G., & Farina, B. (2011). Sviluppi traumatici. Eziopatogenesi, cinica e
terapia della dimensione dissociativa. Milano, Italy: Cortina. Logie, R., & de Jongh, A. (2014). The “Flashforward procedure”: Confronting the catastrophe. Journal of EMDR Practice and Research, 8(1), 25–32. Long-term outcome of patients with dysthymia and panic disorder: A naturalistic 9-year follow-up study. Nordic Journal of Psychiatry, 62(1), 17–24. http://dx.doi. Luber, M. (Ed.). (2009). "Eye movement desensitization and reprocessing (EMDR) scripted protocols: Special populations." (“Eye Movement Desensitization and Reprocessing
(EMDR) Scripted Protocols ...”) New York, NY: Springer. Luber, M. (Ed.). (2012). "Eye movement desensitization and reprocessing (EMDR) scripted protocols with summary sheets: Special populations." (“Common FAQs Related to EMDR Training - Basic & Advance EMDR Training in ...”) New York, NY: Springer. M. Salkovskis (Ed), Frontiers of cognitive therapy. New York: Guilford, 1996
23:155-165

McNally, R. J., & Lukach, B. M. (1992). Are panic attacks traumatic stressors? American Journal of Psychiatry, 149, 824–826.McNally, R. J., and Lukach, B. M. (1992).
Are panic attacks traumatic stressors? Am. J. Psychiatry 149, 824–826. doi: 10.1176/ajp.149.6.824 Shapiro F: Eye movement desensitization and reprocessing: Basic principles, protocols, and procedures (2nd ed.). (“Shapiro, F. (2001). Eye Movement Desensitization and Reprocessing...”) New York: Guilford, 2001 org/10.1080/08039480801960123 Raskin M, Peeke HVS, Dikman W & Pinker H: Panic and generalized anxiety disorders. Developmental antecedents and precipitants.
Archives of General Psychiatry 1982; 39:687-689 Shapiro, F. (2001). "Eye movement desensitization and reprocessing: Basic principles, protocols, and
procedures." (“Eye movement desensitization and reprocessing:
Basic principles ...”) New York, , NY: Guilford Press. Shapiro, F. (2001). Eye Movement Desensitization and Reprocessing: Basic Principles, Protocols, and